آدولف هیتلر رهبر حزب نازی که همه او را به قساوت قلب می شناسند از اول هم زیاد اهل درس نبود. بیشتر به هنر علاقه داشت. در نوجوانی خانواده اش او را به وین فرستادند تا در مدرسه هنرهای زیبا در وین ثبت نام کند. آدولف جوان به نقاشی علاقه مند بود. او می خواست روزی هنرمند مشهوری شود. در وین از او خواستند تا یک نقاشی بکشد و ارائه دهد تا استعداد او را بسنجند و او هم نقاشی زیر را در سال ۱۹۱۰ کشید. اما مسئولین مدرسه با این بهانه که نقاشی او بی روح است از پذیرش او سر باز زدند و به او پیشنهاد کردند که در رشته معماری ادامه تحصیل دهد. شاید اگر آن روز آنها آدولف جوان را در مدرسه هنرهای زیبا پذیرفته بودند تاریخ هیچگاه روزهای تلخ جنگ جهانی دوم را تجربه نمی کرد. البته بعضی معتقدند تاریخ گریز ناپذیر است و حتی اگر هیتلری هم وجود نمی داشت باز کس دیگری جای او را پر می کرد! به هر حال سرگذشت هیتلر نشان داد که هنرمندها و هنر دوست ها هم می توانند روزی طلایه دار دیکتاتوری در جهان شوند!

                 

تصاویر زیر را هم در ویکی پدیا دیدم که یکی نقاشی هیتلر در ۱۹۱۴ ازمحوطه قدیمی اقامتش در مونیخ است و دیگری تصویر دوران طفولیت هیتلر(جالبه که از بچگی گردی صورت و چشمان گشاده اش همین طور بودند!) 

      

اضافات:

- این پست به هیچ وجه سیاسی نبود!!

- یه تصویرم بود از دوران کودکی اش در کنار همکلاسی هاش که حسش نبود بذارم! البته خیلی هم واضح نبود چون تو ردیف آخر ایستاده بود!

- الان خبر قرآن سوزی در آمریکا رو خوندم. حرکتی باید کرد...