بی مقدمه به سراغ اصل مطلب می روم. یکی از قوانینی که در دنیا متداول است اما در ایران به هیچ وجه متداول نیست قانون حق کپی رایت است. اما در این قانون با همه ی نکات مثبت و قابل دفاعش إن قلت هایی هم وجود دارد. یکی از این ان قلت ها عدم رعایت حق مالکیت معنوی توسط کشورهای پیشرفته است. به این معنا که بسیاری از نخبگان علمی کشورهای جهان سوم وقتی تحصیلات خود را تا مقاطع دانشگاهی در کشور خود ادامه می دهند توسط کشورهای پیشرفته شناسایی و جذب شده و تحصیلات تکمیلی خود را در آنجا به پایان می رسانند و نهایتا جذب شرکتهای بزرگ اقتصادی دنیا می شوند. با فکر ها، ایده ها و علم این نخبگان عموما از جهان سوم بسیاری از تکنولوژی های نو وارد بازار می شود و همان شرکتها طبق قانون کپی رایت محصولشان را در جهان به فروش می رسانند در حالی که هیچ حقوقی برای کشوری که ان نخبگان را در مهد خود پرورش داده و به رشد رسانده است در نظر گرفته نمی شود. البته این حق نخبگان است که آمال و آرزویشان را در هر کجا که میخواهند جستجو کنند اما نباید حقوق کشورهای مادر که این نخبگان متعلق به آنند نادیده گرفته شود، و در این بین کشورهای جهان سوم بیش از سایر کشورها متضرر می شوند چرا که فرار مغزها در آنها بیشتر است. ایران هم یکی از کشورهایی است که بسیاری از نخبگانش جذب کشورهای پیشرفته شده اند اما در این میان هیچ چیزی عاید ما نشده است. در حالی که این نخبگان قانونا تحت مالکیت معنوی ایران هستند.

این موضوعی است که ماهاتیر محمد چندین بار در سخنرانی های خودش مطرح کرده است اما لازم است روسا و رهبران سایر کشورها نیز بر این موضوع تاکید و اصرار ورزند تا بلکه حقوق از دست رفته کشورهای صاحب نخبه و کمتر پیشرفته جهان نیز قدری تامین شود.امیدوارم رئیس جمهور در سخنرانی خود اشاره ای هم به حق مالکیت معنوی کند.

اضافات:

- حق مالکیت معنوی را اول بار در کتاب از هیچ تا اوج که مجموعه ای از سخنرانی های ماهاتیر محمد بود خواندم.

- شنبه بالاخره عازم مشهدم و دعاگو...

- پست بعدی رو از مشهد میزنم. یه پست در مورد مختار ابوعبید ثقفی. هدیه پیش از شروع سریال مختارنامه!

- این پست میخواستم از رمزی کلارک بنویسم که نشد بماند برای بعد.

بی ربط(!):

"خوزه ارنستو مدلين" در مکزیک بدنیا آمد. 18 ساله بود که به همراه 5 نفر دیگر به جنیفر ارتمان و الیزابت پنا دو دختر 14 و 16 ساله تجاوز کردند و بعد آنها را به قتل رساندند. از آنجایی در بیش از 35 ایالت از 50 ایالت امریکا حکم اعدام اجرا می شود. دادگاه شهر تگزاس خوزه ارنستو مدلین رئیس گروه را به اعدام محکوم کرد. این حکم 15 سال بعد در 5 آگوست 2008 وقتی که خوزه ارنستو  33 سال داشت به اجرا درآمد. اما اجرای این حکم در حالی بود که "بان كي مون" دبير كل سازمان ملل متحد و ديوان بين‌المللي دادگستري در خواست تعویق اجرای این حکم را داشتند!(شرح ماوقع در ویکی پدیا)